In deze serie blogs staan we stil bij de redenen om het paard doormiddel van nageeflijkheid te helpen een beter lichaamsgebruik te vinden.
In voorgaande posts hebben we eerst stilgestaan bij wat de risico zijn wanneer we het paard niet nageeflijk rijden, vervolgens hebben we benoemd welke risico’s er ontstaan wanneer we het paard niet correct nageeflijk rijden, laten we dan nu stilstaan bij welke beschermende factoren het correct nageeflijk rijden biedt.
Fysiek
Zoals eerder gezegd is het paard van nature niet gemaakt om op te rijden. Het gedeelte van de rug waar we op zitten is het zwaartepunt van het paard en hangt tussen de schouderbladen in. De rug trekt hol en kan daardoor beschadigen of pijn gaan doen. Deze negatieve effecten zijn te verhelpen door het paard zijn lijf op een positieve manier te laten gebruiken. Allereerst willen we de rug bol maken, waardoor deze beter in staat is het gewicht van de ruiter te dragen en de holle rug, met alle risico’s van dien, voorkomen kan worden. Om dit te bereiken vragen we het paard met behulp van de teugels om zijn hoofd te laten zakken. Dit is het nageeflijk maken van het paard. Door lichte druk op de teugel te nemen, stellen we een vraag aan het paard. Het paard gaat op zoek naar een manier om de druk op te heffen en zodra het paard het juiste antwoord vindt, namelijk het omlaag brengen van het hoofd, heft de ruiter de druk op. Door de positie van het hoofd omlaag te brengen en de voorwaartse impuls van het paard te onderhouden, kunnen we het paard helpen zijn rug bol te maken en op spanning te brengen. Niet alleen welven de ruggenwervels omhoog, ook de rug en buikspieren spannen aan, waardoor de rug sterker wordt en minder snel beschadigd. Uiteindelijk vertaalt dit zich in een fijne constante aanleuning waarmee de ruiter het paard kan helpen het gewicht langzaam steeds meer naar de achterhand te verplaatsen, waardoor een horizontaal evenwicht ontstaat en de belasting van de voorhand afneemt.
Mentaal
Behalve fysieke voordelen biedt het rijden met een nageeflijk contact een aantal mentale voordelen voor het paard. Wanneer het paard het hoofd naar beneden brengt, komt er endorfine vrij, wat het paard helpt te ontspannen. Het paard leert om zichzelf in een bepaalde houding te bewegen en zolang het paard zichzelf daar bevindt, wordt hij niet gestoord door de ruiterhand. Het paard leert hierdoor verantwoordelijkheid voor zijn houding en zijn eigen lichaam. Hoe meer we het paardenlijf kunnen beschermen tegen blessures en pijntjes, hoe gelukkiger het paard zal zijn. De communicatie tussen ruiter en paard kan verder verfijnd worden, wat de relatie zal verbeteren. De nageeflijkheid is de ingang tot een dieper gesprek over loslaten tussen ruiter en paard. Wanneer beide partners hun rol vervullen, komt de relatie tot bloei.
